Ιμμάνουελ Καντ

Η ανθρωπότητα έχει τρελλαθεί. Η ανασφάλειά της έχει χτυπήσει κόκκινο. Η ανθρωπότητα δεν τρέμει τίποτε περισσότερο από τον ίδιο τον εαυτό της. "[...] Ο Καντ του Διαφωτισμού, ο φιλόσοφος που έδωσε στους ανθρώπους το φως της κριτικής αυτονομίας και της ελευθερίας, στο έργο του Μπέρνχαρντ κοντεύει να χάσει την όρασή του. Διαφωτισμός κυριολεκτικά θα πει ν' ανοίγεις τα μάτια σου. Ο Καντ, ο πατέρας του Διαφωτισμού, ο κύριος φορέας του φωτός, εδώ βρίσκεται στα όρια της τύφλωσης. Επιπλέον είναι ένας κακότροπος, υποχόνδριος και τυραννικός γέρος. Το μόνο έμβιο ον που ανέχεται είναι ο παπαγάλος του, που μηχανικά αναπαράγει τους αφορισμούς του. Όμως, ο Καντ του Μπέρνχαρντ δεν είναι ο πραγματικός Καντ, δεν είναι ούτε καν ένας Καντ του απερχόμενου 20ού αιώνα. Ο ιστορικός χρόνος από τον 18ο στον 20ό αιώνα, με όλα του τα κορυφαία φιλοσοφικά επιτεύγματα, διαφαίνεται να είναι ενιαίος στον Μπέρνχαρντ. Είναι η εποχή της κυριαρχίας της αστικής τάξης, είναι ο ιστορικός χρόνος που ακόμα διανύουμε. Η φιλοσοφία του Καντ (έτσι όπως την αποδόμησε ο σύγχρονος πολιτικός μας πολιτισμός) είναι το σύμπτωμα της ασθένειας της εποχής μας - και όχι πια η γιατρειά της. Έτσι, όλα τα θεμελιώδη επιτεύγματα του Διαφωτισμού υπόκεινται στην ανελέητη κριτική του Μπέρνχαρντ, από τη στιγμή που δίπλα τους συνυπάρχει η σύγχρονη, βάρβαρη, αδηφάγα και αντιπνευματική πολιτική κατάσταση". (από τον Πρόλογο του βιβλίου)