Λεξικό αστρονομίας

Η 3η χιλιετία αρχίζει κανονικά το 2001. Οι διάφοροι κρατούντες όμως, και κοντά σ' αυτούς το μεγάλο πλήθος του κόσμου, βιάστηκαν και γιορτάζουν την έναρξη της το έτος 2000. Κατά σύμπτωση το έτος αυτό, τυχαίνει να κυκλοφορήσει το παρόν "Λεξικό αστρονομίας". Είναι ίσως σημαδιακό αυτό, μια και η αστρονομία έχει ζωή όχι μόνο δυο χιλιάδων ετών μετά τη νέννηση του Χριστού, αλλά και άλλων τόσων και ίσως ακόμη περισσοτέρων πριν από τη γέννηση αυτού. Η αστρονομία είναι μια πανάρχαια επιστήμη, η αρχαιότερη από όλες τις επιστήμες, που εμφανίστηκαν στον κόσμο και η αρχή της χάνεται στα βάθη της Ανατολής, με τις ποικίλες μυθολογικές παραδόσεις. Στην ελληνική αρχαιότητα η αστρονομία έλαβε την πλήρη επιστημονική της έκφανση, απαλλαγμένη από τα αστρολογικά και μυθολογικά της στοιχεία. Οι αρχαίοι Έλληνες αστρονόμοι, Εύδοξος, Αρίσταρχος, Αριστοτέλης, Πτολεμαίος, Ίππαρχος και τόσοι άλλοι, έθεσαν τις βάσεις της επιστημονικής μελέτης των ουρανίων φαινομένων. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι το ελληνικό πνεύμα κατέκτησε τον έναστρο ουρανό και τον μετέβαλε σε μια πλούσια και αριστουργηματική πινακοθήκη, την οποία κοσμούν ανεξίτηλες εικόνες με αιωνόβια άστρα. Οι αθάνατες αυτές ζωγραφιές της ελληνικής μυθολογίας διαλαλούν ανά τους αιώνες τα αλάνθαστα ηθικά διδάγματα, τα οποία από την προϊστορική περίοδο αποτελούν το ασάλευτο θεμέλιο για κάθε υγιή και προοδευτική κοινωνία. Πολύ γρήγορα η αστρονομία έγινε ένα από τα τέσσερα κύρια μαθήματα για τη σωστή και άρτια εκπαίδευση των νέων της αρχαίας Ελλάδας. Στη Βυζαντινή περίοδο αποτελούσε και πάλι μια από τις σπουδαιότερες ενασχολήσεις των νέων και κατά την Αναγέννηση πλέον έλαβε μια τόσο μεγάλη άνθηση, με την ηλιοκεντρική θεωρία και την ανακάλυψη του τηλεσκοπίου, ώστε να μπορούμε να την παρομοιάζουμε ως μια έκρηξη. Η μεγάλη όμως έκρηξη στην πρόοδο της αστρονομίας έγινε τον 20ό αιώνα με την τεράστια επέκταση του γνωστού μέχρι τότε σύμπαντος, την ανακάλυψη των γαλαξιών, τη θεμελίωση της θεωρίας του μπιγκ-μπαγκ, την κατάκτηση της Σελήνης και των πλανητών, τη διαστημική πλέον εποχή στα αστρονομικά όργανα και την εγκατάσταση τηλεσκοπίων έξω από τη Γη, στο διαπλανητικό χώρο. Μια τέτοια εκρηκτική πραγματικά εξέλιξη της αστρονομίας δεν ήταν δυνατό να μην έχει κάποιο αντίστοιχο Λεξικό, στο οποίο πολύ πρόχειρα ο καθένας θα μπορούσε να βρεί τις βάσεις και τα στοιχεία της θαυμάσιας αυτής επιστήμης. Το λεξικό λοιπόν που έχετε στα χέρια σας φιλοδοξεί να καλύψει ένα τόσο μεγάλο κενό στην ελληνική βιβλιογραφία και να αποτελέσει ένα καλό και γνήσιο σύμβουλο όλων εκείνων που ασχολούνται με τον έναστρο ουρανό, αλλά και εκείνων που θα ήθελαν να λύσουν μια κάποια απορία ή άγνοια τους σχετικά με τα μεγαλεία του. [...] (από τον πρόλογο της 1ης έκδοσης του συγγραφέα)