Το χάραγμα του αντιχρίστου στην Ορθόδοξη παράδοση

Όμως πρέπει να το ομολογήσουμε, ήδη πολύ πριν είχε συκοφαντηθεί ο Χριστός από μια φρικαλέα… «θεολογία» ως επουράνιος δυνάστης, που αυθαίρετα και ετσιθελικά (Θεός είναι, κάνει ό,τι θέλει…) καταδικάζει αντιφρονούντες στην αιώνια κόλαση, τιμωρεί αμαρτωλούς για λάθη και αμαρτίες, γενικά συμπεριφέρεται ως θυμωμένος άρχοντας, που κατεξουσιάζει των αρχομένων, ευαρεστούμενος ή θυμούμενος αναλόγως της συμπεριφοράς των υπηκόων! Ο Θεός περιγραφόταν ως επουράνιος χωροφύλακας, που αστυνομεύει την ζωή των ανθρώπων, με ευαισθησία στις σεξουαλικές αμαρτίες και στην… αίρεση! Προσοχή. Οι σωματικές αμαρτίες είναι μεγάλες, όχι γιατί διαπράττονται με τα γεννητικά όργανα αλλά γιατί είναι εξάρτηση δυσαπόσπαστος, και η αίρεση από την άλλη είναι χωρισμός από του Θεού. ΟΜΩΣ από την πλευρά μας, όχι από την πλευρά Του! Από τις αμαρτίες μου κινδυνεύω να πάω στην κόλαση (πράγμα αφόρητα οδυνηρό γι’ Αυτόν), δεν κινδυνεύω από Εκείνον, ούτε θα με στείλει Αυτός.