Όψεις της ανθρωπολογικής σκέψης και έρευνας στην Ελλάδα

Είναι η πρώτη επιστημονική προσπάθεια που έγινε με αντικείμενο τον προσδιορισμό των ανθρωπολογικών θεωριών, που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη ελληνικών κοινοτήτων και κοινωνικών ομάδων, καθώς επίσης των θεμάτων για τα οποία οι ανθρωπολόγοι, Έλληνες και ξένοι επέδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκαν κάποια άρθρα με αντικείμενο την ανθρωπολογία στην Ελλάδα τα οποία όμως ως επί το πλείστον είναι κατάλογοι βραχέων περιλήψεων έργων κάποιων ανθρωπολόγων, επιλεγμένων με κριτήρια όχι πάντοτε επιστημονικά. Κυρίως στις εργασίες αυτές ελλείπει ο προβληματισμός για τη φιλοσοφία που διέπει την ανθρωπολογική έρευνα στην Ελλάδα και για τους λόγους επιλογής ορισμένων θεμάτων. Τα άρθρα που δημοσιεύονται στον παρόντα τόμο συνδέονται με το πλαίσιο που καθόρισαν οι διοργανωτές του Συνεδρίου. Επιπλέον έχουν κοινά σημεία που διευκολύνουν τον αναγνώστη να κατανοήσει τους στόχους της ανθρωπολογικής έρευνας στην Ελλάδα τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Όπως προκύπτει από τα άρθρα του τόμου, στα τελευταία πενήντα περίπου χρόνια η χώρα μας αποτέλεσε πεδίο εθνογραφικών μελετών που βασίζονταν σε θεωρίες ή μεθοδολογικές προσεγγίσεις εισηγμένες από το εξωτερικό, κυρίως από την Αγγλία, την Αμερική και τη Γαλλία. Φαίνεται ότι οι δύο δεκαετίες θεσμικής αναγνώρισης της επιστήμης από το πανεπιστημιακό μας σύστημα δεν είναι ικανό διάστημα για να παραχθούν από τους Έλληνες ανθρωπολόγους θεωρίες βασισμένες σε υλικό που προέρχεται από τις έρευνές τους σε διάφορες κοινότητες της χώρας ή κοινωνικές ομάδες.