Το γεφύρι με τις τρεις καμάρες

... Ένας επιληπτικός, που οι σπασμοί του ερμηνεύονται σαν μήνυμα από το Θεό, πλανόδιοι ραψωδοί, που τραγουδάνε παράξενες μπαλάντες, κάποιοι απεσταλμένοι μιας ξένης δύναμης, που πληρώνουν έναν εύπιστο και αργυρώνυτο πρίγκιπα, καραβάνια με άσφαλτο -εμπόρευμα του δαίμονα- που διασχίζουν τη χώρα, ένα χέρι κακοποιό, που καταστρέφει τη νύχτα ό,τι έχει χτιστεί τη μέρα, ένας χτισμένος: αυτά είναι τα δυσοίωνα γεγονότα, που στα 1377 πλαισιώνουν Ουγιάν, στη νότια Αλβανία, όπως τα αφηγείται με τη μορφή χρονικού ο μοναχός Γκιον. ... Ακόμα μια φορά, στο "Γεφύρι με τις τρεις καμάρες", ο Ισμαήλ Κανταρέ αναλύει τη σχέση θρύλου - πραγματικότητας: αποδεικνύει πώς ο θρύλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για σκοπούς "δόλιους" - εδώ για να αποκρυβεί ένα έγκλημα. Αλλά σ' αυτόν τον δεξιοτέχνη της αλληγορίας και της μεταφοράς, όλα ξετυλίγονται για να καταγράψουν μια ευρύτερη πραγματικότητα και τα ολέθρια γεγονότα του γεφυριού δεν είναι τίποτε άλλο από το προανάκρουσμα ή τη δοκιμαστική άσκηση μιας ακόμα φοβερότερης μάστιγας: της κατάληψης της Αλβανίας από την οθωμανική αυτοκρατορία, απαρχή μιας τυραννίας που θα διαρκούσε πολλούς αιώνες.