Το θλιμμένο κυπαρίσσι

Ασφαλώς, αν δεν είχε δώσει καμιά σημασία σ' αυτό το ανώνυμο γράμμα και το είχε σχίσει την ίδια στιγμή, τα πράγματα θα είχαν ακολουθήσει ένα πολύ διαφορετικό δρόμο για την Έλινορ Καρλάυλ. Όμως, δεν το έκανε, κι αυτό ήταν το πρώτο της λάθος. Το δεύτερο ήταν που το έδειξε στο Ρόντυ, στο Ρόντυ που απ' όσο θυμόταν τον εαυτό της, τον αγαπούσε πάντα με μια βαθειά και παράξενη αγάπη. Ο Ρόντυ θα την ακολουθούσε στο "Χάντερμπαρυ" όπου έμενε η θεία Λάουρα που πάντα τους είχε αφήσει να πιστέψουν πως μια μέρα θα ήταν οι κληρονόμοι της. Αυτό ήταν το δεύτερο λάθος της. Όμως η Έλινορ δεν θα σταματούσε εδώ. Θα ακολουθούσε πιστά τα βήματα της Μοίρας της, που την προόριζε για μια οδυνηρή δοκιμασία. Ήταν πολλά τα "αν" που θα έπρεπε να είχε αποφύγει για να μη φτάσει μια μέρα, σήμερα, να βρίσκεται καθισμένη στο εδώλιο του κατηγορουμένου, με τη βαρειά κατηγορία της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως. Και το χειρότερο με μια σειρά από απτές αποδείξεις που επιβεβαίωναν την ενοχή της. Ποια θα ήταν η απόφαση του δικαστηρίου εύκολα θα μπορούσε κανείς να προβλέψει, αν -πάλι ένα "αν"- κάποιος συμπαθητικός γιατρός δεν ερωτευόταν κεραυνοβόλα την ανηψιά από το Λονδίνο και δεν αποφάσιζε να καταφύγει στον Ηρακλή Πουαρό για να ζητήσει τη βοήθειά του. Κι έτσι, ο κύκλος θα έκλεινε με την είσοδο του δαιμόνιου ντετέκτιβ σε μια υπόθεση που φαινόταν χαμένη προκαταβολικά κι όπου οι ικανότητές του δεν θα μπορούσαν, αλοίμονο, να ανατρέψουν την ετυμηγορία!