Κόρθι ο θησαυρός της ΄Ανδρου α΄τ.

<p class="MsoNormal">Το να προσδιορίσουµε το Κόρθι γεωγραφικά είναι απλό: µπορούµε να πούµε πως βρίσκεται στη νοτιότερη άκρη της Άνδρου, ανάµεσα στα βουνά Ράχη και Γερακώνα. Όµως τι ονοµάζουµε Κόρθι ακριβώς, από πού αρχίζει, πού τελειώνει η περιοχή αυτή και πώς ορίζεται, είναι για τον καθένα µας υπόθεση προσωπική. Για τον περιπατητή, το Κόρθι αρχίζει από την Καππαριά και τελειώνει στο Πάνω Κάστρο, τα ?ιποτάµατα ή το Πισκοπιό και είναι τα σηµατοδοτηµένα µονοπάτια που θα τον οδηγήσουν σε όλα τα χωριά της περιοχής. Για άλλον είναι ο Γιαλός, ο νεότερος οικισµός του όρµου και πλέον κέντρο και αγορά της περιοχής, όπου θα συναντήσει φίλους και θα γευτεί ωραίους µεζέδες. Για άλλον, το χωράφι του και ο κάµπος. Ή η βάρκα και τα δίχτυα του. Για τα παιδιά, είναι η κεντρική πλατεία του Γιαλού, για τους νέους ο µόλος της Αγίας Αικατερίνης, όπου έκαναν τις πρώτες τους βουτιές και τώρα ανταλλάσουν µατιές και µηνύµατα καθώς λιάζονται. Για τον κολυµβητή είναι η παραλία του Μύλου, οι δύο κάβοι, της Γριάς το Πήδηµα, η Πλάκα και µη σας πω και ο Αη Γιάννης ο Κρεµµύδας ή το Στενό. Για άλλον πάλι είναι ένα σκιερό βεραντάκι, απ’ όπου, ανάλογα την ώρα, αγναντεύει τ’ Αηδόνια, ή τον θυµωµένο όρµο που µαλώνει τα βράχια, ή τα πέντε κυπαρίσσια µπροστά που παλεύουν µε πείσµα το βοριά, και το βράδυ τα φωτάκια στις Χώνες, την Αλαµανιά και την Αγιά Μαρίνα, ακούγοντας το κελάρυσµα του νυχτού. Και για κάποιους, µάλλον πάρα πολλούς, η Άνδρος ολόκληρη αρχίζει και τελειώνει µε το Κόρθι τους. Σε αυτούς ανήκει και ο Πειραιώτης Παναγιώτης Αναστασόπουλος. Τον Παναγιώτη δεν τον γνωρίζουν όλοι µόνο στο Γιαλό, όπου περνάει τα τελευταία είκοσι πέντε καλοκαίρια του. Τον γνωρίζουν και όλες οι πηγές και οι κρήνες, οι νερόµυλοι, οι ξερολιθιές και οι αιµασιές, οι χαράδρες, τα γεφύρια, τα ξωκκλήσια και οι µικροί βυζαντινοί ναοί, οι περιστεριώνες, οι κορυφές της Ράχης και της Γερακώνας, το Πάνω Κάστρο, οι Ανεραΐδες και οι πειρατές, οι συκιές, οι ροδιές, οι ελιές και όλα τα ψηλά κυπαρίσσια, που κάθε µέρα τον περιµένουν και, σαν τον νιώθουν να πλησιάζει, φορούν τα πιο καλά τους. Ξέρουν ότι θα σταθεί µπροστά τους ώρα πολλή, θα θαυµάσει και θα συγκινηθεί, και επιστρέφοντας ενθουσιασµένος στο Γιαλό, αφού πρώτα διαβάσει, ρωτήσει και περισυλλέξει πληροφορίες, θα σκαρφιστεί και θα γράψει, σα γνήσιος παραµυθάς, µια ακόµα ιστορία µε πρωταγωνιστές όλες τις οµορφιές της ηµέρας. Αυτές τις ιστορίες διαβάζουµε παρακάτω στο βιβλίο, που χωρίς να είναι ταξιδιωτικός οδηγός, µας βγάζει από τη δηµοσιά, µας οδηγεί σε κρυµµένους θησαυρούς και ζωντανεµένα χαλάσµατα, µας παρασύρει σε χρόνους παλιούς και µας συστήνει ανθρώπους απλούς ή θρύλους, µας αφηγείται µύθους και παραδόσεις και µας ξεναγεί στην πλούσια γη και στα γεννήµατά της. Μας αποκαλύπτει το Κόρθι που δε φαίνεται, και µαζί συντηρεί µνηµεία, µαρτυρίες, έθιµα και κοµµάτια από την πλούσια ιστορία του τόπου µε µόνη προσδοκία, όπως µε αγωνία εκφράζει στο τελευταίο κείµενο, τη σωτηρία τους από την παντελή λήθη. Κι εµείς, µέσα από την ανάγνωση των ιστοριών αυτών, τελικά γνωρίζουµε και τον ίδιο τον άνθρωπο, που τον τόπο αυτό, αφού τον γύρισε όλο, τον εκτίµησε, τον αγάπησε και τον πονάει, ίσως όσο κανένας Κορθιανός. Κλειώ Κτώνα - Μουστάκα (από τον πρόλογο του βιβλιου) ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Ο Παναγιώτης Αναστασόπουλος γεννήθηκε την κολασµένη δεκαετία του ’50 στη Νίκαια του Πειραιά. Ανήσυχο πνεύµα από παιδί, βρήκε διέξοδο στις εικαστικές τέχνες και τις εικονογραφήσεις βιβλίων. Εξώφυλλα και αφίσες του θεάτρου είναι το δυνατό του σηµείο για χρόνια. Κάνει πολιτικό σκίτσο στην εφηµερίδα Αυγή για δύο χρόνια και µετά εικονογραφεί σχολικά βιβλία, διδάσκει στη σχολή Βακαλό και από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 συστήνει έναν εκδοτικό οίκο και καταγράφει στο ενεργητικό του πάνω από εκατό σηµαντικούς τίτλους. Ανάµεσά τους το πρώτο λεύκωµα µε τίτλο Σκηνικά και Κοστούµια του Γιώργου Πάτσα, το Λεύκωµα Παπαδιαµάντη και άλλα πολλά. Τα τελευταία χρόνια έχει αφοσιωθεί στις µεγάλες του αγάπες, τη ζωγραφική και τη συγγραφή βιβλίων για τη δεύτερη πατρίδα του, την Άνδρο.</p>